یکى از شایسته ترین نقاط مسجد، مدفن آدرس مسجد توفیق مشهد فرستاده خداوند(صلى الله علیه وآله) میباشد؛ پیامبرى که دوستداشتنی معبود و رفتار بوده و به جا مانده گرانبهاى اسلام، نتایج کوشش بیست و سه ساله اوست.
به هنگام تأسیس مسجد، در گوشه شرقىِ آن، حجره هایى براى زندگى فرستاده (صلى الله علیه وآله) و همسرانش ساخته شد که تا حدود نود سال بعد از رحلت آن حضرت نیز رمزِ پا بود. آغاز حجره اى براى سوده، بعد از آن عایشه و در امتداد آن، حجره اى براى حضرت فاطمه(علیها السلام) سازه شوید. مورّخان نوشته اند که فرستاده پروردگار(صلى الله علیه وآله) در به عبارتی حجره اى که وفات یافت، مدفون شد. مطابق آنچه که اهل سنّت داستان کرده اند، این حجره، به عبارتی حجره عایشه رزرو مسجد توفیق مشهد بوده که حضرت در آن وفات یافت. احتمال دیگر نیز آن میباشد که رحلت و دفن رسول در حجره اى دربین حجره عایشه و حجره حضرت فاطمه(علیها السلام) بوده که آن حضرت براى استراحت در آنجا بسر مى برده و تخصیص به هیچ یک از همسرانش نداشته میباشد.
به هر روى، زمانى که فرستاده(صلى الله علیه وآله) دفن شد و آن گاه ابوبکر و قدمت را در کنار آن حضرت دفن کردند، به‌تدریج دربین قسمت وابسته به عایشه و این بخش، پرده (و آنگاه در دوران قدمت دیوار کوتاهى) کشیده شد. این موقعیت تا مجال پیشرفت مسجد در قول ولید، به به عبارتی صورت باقى بود. در آن مجال که نصیب شرقى مسجد توسعه و گسترش یافت، مرقد مطهر در حالى که گرد آن یک پنج ضلعى کشیده شد، درون در مسجد شوید. گفته اند تعیین پنج ضلعى از آن روى بود که مشابه کعبه به طور مربع نباشد. به علاوه کسانى که در پشت آن به سوى قبله نماز مى خوانده اند، زیرا سمت مثلثى آن برابرشان بود، در واقع، عملا رو به قبر بودن، براى آنها درستی نمى کرد.
گفتنى میباشد اولیه توشه یکى از امراى اسماعیلىِ مصر با اسم ابن ابى الهیجاء، پرده اى راکه سوره یــس روى آن نگارش گردیده بود، روى مرقد مطهّر نبی(صلى الله علیه وآله) کشید شماره مسجد توفیق مشهد و از آن فرصت به سپس، پرده اى که روى آن آیه ها قرآن درج شده بود، روى مرقد مطهّر کشیده مى شد.
در سال 557، در حوالی مرقد مطهّر، در ذیل زمین، به جهت احتمال نفوذ صلیبى ها ـ که بناى حمله و نفوذ از روش دریاى سرخ را داشتند ـ سُرب ریخته شد تا بازدارنده از دسترسى آنها به قبر فرستاده(صلى الله علیه وآله) خواهد شد.(2) بعداز آن در سال 668 و 694 به وسیله برخى از سلاطین مملوکى مقصوره هاى چوبى براى حجره شریفه ساخته شد.
تا این مجال، زائرانِ قبر نبی(صلى الله علیه وآله) در مسافت یک و نیم مترى قبر آن حضرت، در نزدیکی دیواره پنج ضلعى، که قدمت بن عبدالعزیز در حوالی قبر کشیده بود، مى ایستادند و زیارت مى خواندند. جمال الدین اصفهانى، در نزدیکی حجره شریفه بارگاه چوبى تا سقف کشید که در حریق سوزى سال 654 سوخت. در همین مسجد طالقانی مشهد حریق سوزى بود که سقف حجره شریفه نیز سقوط کرد. مستعصم، واپسین خلیفه عباسى گروهى را براى تعمیر ارسال کرد و آنها بى آنکه وارد حجره شریفه شوند، سقف را مجدد زدند.
کاربرد رسمی بندی